Cytron – cedrat

Cytron: co to takiego i z czym to się je?

Trochę historii. Cytron zwany również cedratem pochodzi najprawdopodobniej z Indii, skąd przez Iran przywędrował jako pierwszy cytrus do Europy. Co ciekawe do dzisiaj tak naprawdę nie wiadomo czy starożytni Grecy znali owoc pomarańczy, czy tylko o niej słyszeli, jednak z całą pewnością znali właśnie cytron. Nie traktowali go jednak jako owocu jadalnego. Jego liście i kwiaty wykorzystywali aby nadać pięknego zapachu prześcieradłom i tkaninom, a sok służył im jako płyn do płukania jamy ustnej. Miał niwelować nieprzyjemny zapach i odświeżać oddech. Wszystko wskazuje na to, że do Włoch dotarł w II wieku przed Chrystusem. Do dzisiaj jest uprawiany na Sycylii. Ciekawe? Dowiedz się więcej o tym mało znanym obecnie cytrusie z wpisu na blogu Justyny. 

Czym charakteryzuje się ten owoc i jakie są jego odmiany? Owoce cytrona osiągają duże lub bardzo duże rozmiary. Nietypową cechą tego cytrusa jest jego lekko słodkawe, bardzo grube albedo i niewielka ilość kwaśnego miąższu. Istnieje kilka odmian tego owocu:

a. Cedr (Citrus medica citrea gibocarpa): odmiana stosowana wyłącznie do ekstrakcji olejku eterycznego
b. Cedr żydowski (Citrus medica var. ethrog): odmiana uprawiana w Kalabrii, na „Riwierze Cedrowej”, jest jednym z symboli żydowskiego religijnego święta sukkòt. Rabini z całego świata odwiedzają południe Włoch, aby wybrać idealne owoce, które później zostaną wykorzystane podczas tradycyjnego święta.
c. Vozza vozza, (Citrus medica var. Vozza vozza): typowy dla Sycylii, zwany również kędzierzawym cytronem, o pomarszczonej skórce, szczególnie dobry do jedzenia na surowo.
d. Ręka Buddy (Citrus medica var. sarcodactylus): odmiana orientalna z wypukłościami spowodowanymi wadą genetyczną, która powoduje, że segmenty rozwijają się oddzielnie, tak jakby były palcami ręki.

OWOC:

• o owalnym kształcie
• dwa razy większy niż cytryna

SKÓRKA:

• intensywnie żółta
• pomarszczona lub gładka (zależy od odmiany)

MIĄŻSZ:

• niewielka ilość
• mało soczysty
• prawie bezpestkowy
• dość kwaśny

ALBEDO:

• grube (stanowi prawie 70% owocu)
• lekko słodkawe

OKRES DOJRZEWANIA I CZAS ZBIORÓW:

• grudzień – marzec
• druga połowa października (odmiana, która charakteryzuje się twardszą i zielonkawą skórką)

W lokalnej kuchni wykorzystywany jako baza do dżemów i marmolad, a także do przygotowania lekkich przystawek lub sałatek w ciekawym połączeniu z fenkułem, z płatkami, suszonej ostrej papryczki lub z soloną sardelą (zobacz przepis).